Όλο και περισσότεροι είναι εκείνοι που τοποθετούν τον αθλητισμό στην ζωή τους ενεργά, με συμμετοχή σε εκδηλώσεις μαζικού αθλητισμού.Πλέον εκτός από τους επαγγελματίες αθλητές, υπάρχουν ερασιτέχνες αθλητές υψηλού επιπέδου,καθώς και οι περιστασιακά ενασχολούμενοι με αρκετές ψυχαγωγικές δραστηριότητες. Όπως είναι αναπόφευκτο πολλοί από τους συμμετέχοντες συχνά τραυματίζονται.
Η έγκαιρη διάγνωση είναι καθοριστικής σημασίας για την αποφυγή επιπλοκών και καθυστερήσεων στην αποκατάσταση. Παρουσιάζουμε μερικά προειδοποιητικά σημάδια ότι μπορεί να έχετε κάποιο τραυματισμό. Ενώ κάποιοι τραυματισμοί γίνονται αμέσως εμφανείς με έντονο πόνο και ίσως οίδημα, άλλοι μπορούν να έχουν προοδευτική εμφάνιση και σταδιακά να χειροτερεύουν. Αν δεν δώσουμε προσοχή στο δεύτερο τύπο τραυματισμού είναι δυνατή η εμφάνιση χρόνιου πόνου.
Πόνος στις αρθρώσεις. Ο πόνος ιδιαίτερα στις αρθρώσεις του γόνατος, του αστραγάλου, αγκώνα και του καρπού, δεν πρέπει ποτέ να αγνοείται. Επειδή οι αρθρώσεις αυτές δεν καλύπτονται από μυες, η παρουσία πόνου σπάνια είναι μυϊκής προέλευσης. Πόνος στις αρθρώσεις που διαρκεί περισσότερο από 48 ώρες απαιτεί επαγγελματική αξιολόγηση.
Επώδυνη Ευαισθησία. Εάν μπορείτε να προκαλέσετε πόνο ασκώντας ήπια πίεση με το δάκτυλο σε ένα συγκεκριμένο σημείο ενός οστού, μυός ή αρθρώσεως, είναι ενδεικτικό τραυματισμού που μπορεί να είναι σοβαρός.
Πρήξιμο. Σχεδόν όλες οι μυοσκελετικές κακώσεις προκαλούν οίδημα. Το οίδημα συνήθως είναι αρκετά εμφανές, μπορεί όμως να αντιλαμβανόμαστε κάποιο σημείο του σώματος σαν είναι υπό τάση χωρίς οπτικά να υπάρχει ένδειξη οιδήματος. Συνήθως το οίδημα συνοδεύεται από πόνο, ερυθρότητα και θερμότητα.
Μειωμένο εύρος κίνησης. Ένδειξη τραυματισμού μπορεί να είναι το μειωμένο εύρος κίνησης σε μια άρθρωση έστω και αν δεν συνοδεύεται από οίδημα. Είναι χρήσιμο λοιπόν να συγκρίνουμε συμμετρικά τις αρθρώσεις για τον εντοπισμό διαφορών.
Μυική Αδυναμία. Η συμμετρική σύγκριση μυικών ομάδων για την ανίχνευση μυικής αδυναμία μπορεί να γίνει εκτελώντας την ίδια εργασία. Μπορείτε να δοκιμάσετε να σηκώσετε ένα βάρος πρώτα με το δεξί χέρι και μετά με το αριστερό ή να δοκιμάστε να τοποθετήσετε το σωματικό βάρος στο ένα πόδι και στη συνέχεια το άλλο. Μια διαφορά στην μυική ικανότητά σας μπορεί να είναι ένδειξη συγκαλυμμένου τραυματισμού.
Οι συχνότερες κακώσεις
Συχνές είναι οι κακώσεις της ποδοκνημικής (διαστρέμματα, κατάγματα), των γονάτων ( κακώσεις μηνίσκων, πλαγίων συνδέσμων, χιαστών συνδέσμων, χονδροπάθειες) αλλά και των ισχίων στα κάτω άκρα.
Στα άνω άκρα συχνές είναι επίσης οι φλεγμονώδεις διεργασίες και τεντονοπάθειες στον ώμο (σύνδρομο πρόσκρουσης, παγωμένος ώμος, αστάθειες, εξαρθήματα) στον αγκώνα (επικονδυλίτιδες) και στον καρπό (σύνδρομο καρπιαίου αυλημα) και κάθε είδους τενοντίτιδες (De Quervain) αλλά και κάθε είδους αθλητική κάκωση ( σύνδρομο υπερχρήσης, τενοντίτιδες, μυϊκές θλάσεις, stress fractures, κατάγματα) είναι συχνό φαινόμενο στους αθλούμενους.